Over Hoe Je Geschiedenis Leuk Maakt

Geschiedenis heb ik nooit echt leuk gevonden.
Het leukste wat ik me kan heugen van geschiedenis was een spreekbeurt over Leonardo da Vinci, maar dat was bij literatuur geschiedenis, dus dat telt eigenlijk niet. Eerder was mijn afweer altijd om verwoed vlinders te gaan tekenen (dat helpt trouwens ook bij andere vervelende dingen), maar als je gewoon thuis vragen moet invullen heeft dat niet zoveel zin. Dan kan je net zo veel vlinders tekenen als je wilt, maar je huiswerk vliegt er niet van weg. Ik was er trouwens wel heel goed in geworden.

In vlinders tekenen, niet in geschiedenis.

Maar waar was ik? Geschiedenis. Zo als belooft in de titel, heb ik een manier om Geschiedenis leuker te maken. Wat je namelijk wel kan doen, is de mensen inkleuren. Dat is leerzamer dan vlinders tekenen, want dan kan je tijdens de toets denken: ah, ze hebben het over die man wiens jas ik rood had ingekleurd. Maar het leukste komt nog, je kan er ook zelf wat bij tekenen.

"Argh! Al die vliegen, een mens kan veel te verduren krijgen..."

Die slaperige, ongeïnteresseerde blik in z'n ogen, die lippen zo, tja dat kon niet anders;

hij rookt een pijp.

Stt.

(Tja, die arm ziet er redelijk bijzonder uit, ik kon er ook niet meer van maken)

🎵Mary had a little lamb, little lamb, little lamb, its fleece was white as snow.🎵

En zo'n kapsel, wow, daar kan gewoon een eend in nesten.

Je zou bijna medelijden krijgen met mensen die full-colour geschiedenisboeken hebben... ;)