Museumpje spelen!

We zitten in een restaurent als mijn zusje van 5 fluistert: Die serveerster lijkt op het meisje met de parel! Heel erg veel lijkt ze er niet op, maar dat ze parel-oorbellen in heeft, is een onmiskenbaar feit.

En een paar weken later, in de supermarkt, noemt ze enthousiast de namen van de schilderijen op die staan afgebeeld op de pakjes koffiemelk.

Nu is het niet zo dat ik een zusje met aangeboren artistieke aanleg heb.
Het begon allemaal toen we aan het verven waren.
Ik zei haar dat het misschien wel leuk zou zijn om een beroemd schilderij na te schilderen.
''Jaaa, en dan maken we een museum!'' was haar reactie. En zo raakte ik in een situatie verwikkeld met veel schilderijen, kwasten en verf.

Het was een eindeloos project, met z'n dieptepunten (het lijkt er helemaal niet op!!!!) en met z'n hoogtepunten (en dan maken we ook een museumwinkel!!!!!). Ondanks dat was het toch wel heel leuk toen ze uiteindelijk haar speech hield, staand voor het rode lint, om haar museum te openen.

Vol enthousiasme leidde ze iedereen rond, vertellend over wie het geschilderd had of wat de naam van het schilderij was. 

Mijn favoriet is Het Meisje met de Parel.

Eerlijk is eerlijk, ik had het wel een beetje voorgetekend, maar, dat mag de pret niet drukken.

Van Piet Mondriaan maakte ze er twee, want, "die is niet zo moeilijk."

Laat het hem maar niet horen. ;)

En de Irissen van van Gogh.(Een van zijn eerste schilderijen die hij maakte in het ziekenhuis.)

-

Dit deden mijn zusje en ik in de zomervakantie. Ik wilde dat ik nu tijd had voor zulke gezellige onzin. :)